Η ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΤΡΙΠΟΛΙΤΣΑΣ (23 Σεπτεμβρίου 1821)

Ο ΘΕΜΕΛΙΟΣ ΛΙΘΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ

ΓΕΝΙΚΑ - ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η Τριπολιτσά (Δροπολιτσά, Δροµπογλίτσα, Τριπολιτζά, Ντροµπολιτσά, Ντροπολιτσά), πόλη που δηµιουργήθηκε στα µέσα του 15ου αιώνα, αναπτύσσεται στα τέλη του 17ου και το 1768 γίνεται, επί Αχµέτ Πασά Σαλτάµπαση-Ναυπλιώτη, διοικητικό και στρατιωτικό κέντρο - πρωτεύουσα του πασαλικιού της Πελοποννήσου. Στο τελευταίο τέταρτο του 18ου αιώνα (σύµφωνα µε πηγές το 1770 ή το 1785 ή το 1789) η Τριπολιτσά οχυρώθηκε µε περιµετρικό τείχος µήκους 3,5 χιλιοµέτρων, ύψους 4 µέτρων, µε έξι πύλες και προµαχώνες - κανονιοστάσια κατά τακτά διαστήµατα. Οι πληροφορίες για τον πληθυσµό της πόλης (Μουσουλµάνοι, Χριστιανοί και Έβραίοι) τις παραµονές της επανάστασης δεν συµφωνούν απολύτως, ωστόσο, κατά προσέγγιση, υπολογίζεται σε 20.000 (13.000 Χριστιανοί, 7.000 Μουσουλµάνοι και 400 Εβραίοι. Στην πόλη βρίσκονταν 38 πρόκριτοι και αρχιερείς από διάφορες επαρχίες της Πελοποννήσου που είχαν κληθεί από τον καϊµακάµη ο οποίος έχοντας πληροφορίες για επικείµενη εξέγερση ήθελε να αποκόψει τους επαναστάτες από τη φυσική ηγεσία τους...

ΒΕΡΟΛΙΝΟ 1945 - Η ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΧΙΤΛΕΡΙΚΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ (ΜΕΡΟΣ Β')

ΤΟ ΒΑΓΚΝΕΡΙΚΟ ΦΙΝΑΛΕ ΤΟΥ Γ' ΡΑΙΧ

ΤΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΤΟΥ ΦΥΡΕΡ 

Στην πραγματικότητα υπήρχαν δύο καταφύγια που συνδέονταν μεταξύ τους, το πιο παλιό ήταν το Φορμπούνκερ (Vorbunker), κατασκευασμένο το 1936 και το νεότερο, το Φυρερμπούνκερ (Fuhrerbunker), που κατασκευάστηκε το 1943. Και τα δύο επικοινωνούσαν με τα κυρίως κτήρια της παλιάς και νέας Καγκελαρίας και είχαν και από μία έξοδο κινδύνου στους κήπους του συγκροτήματος κτηρίων. Tο Φυρερμπούνκερ, σε απόσταση 120 μέτρων βόρεια από το νέο κτήριο της Καγκελαρίας, βρισκόταν 17 μέτρα κάτω από τον κήπο της Καγκελαρίας και το Φορμπούνκερ κάτω από τη μεγάλη τραπεζαρία της παλαιάς Καγκελαρίας, που είχε πρόσοψη στην οδό Βιλχελμστράσσε. Tο Φυρερμπούνκερ ήταν κατασκευασμένο πιο βαθιά από το Φορμπούνκερ και προστατεύονταν περιμετρικά και από πάνω από περίπου 3 μέτρα σκυροδέματος, ενώ και τα δύο καταφύγια συνδέονταν με έναν διάδρομο και μια σειρά από σκαλοπάτια...

ΒΕΡΟΛΙΝΟ 1945 - Η ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΧΙΤΛΕΡΙΚΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ (ΜΕΡΟΣ Α')

ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ - Ο ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ 

H μάχη του Βερολίνου που διεξήχθη μεταξύ του εναπομείναντος Γερμανικού στρατού και των Σοβιετικών ήταν αναμφίβολα μία από τις πιο αιματηρές ολόκληρου του πολέμου. Εκατοντάδες χιλιάδες άμαχοι κάτοικοι της Γερμανικής πρωτεύουσας βρέθηκαν εγκλωβισμένοι ανάμεσα στα πυρά των επιτιθέμενων και των αμυνόμενων, νιώθοντας ταυτόχρονα στο "πετσί" τους την αγριότητα που επέδειξαν οι νικητές Σοβιετικοί μετά την κατάληψη της πόλης. Η ήττα της 6ης Στρατιάς στο Στάλινγκραντ εγκαινίασε τη μεγάλη Γερμανική υποχώρηση από τα κατεχόμενα εδάφη στη Σοβιετική Ένωση και την υπόλοιπη ανατολική Ευρώπη. Όσο πλησίαζαν τα παλιά σύνορα του Ράιχ (ανατολική Πρωσία), τόσο περισσότερο οι Γερμανοί πολεμούσαν με τη μανία του απελπισμένου. Στην Εθνικοσοσιαλιστική προπαγάνδα, η οποία είχε διδάξει τον Γερμανό στρατιώτη να περιφρονεί τους Σλάβους ως «κατώτερα όντα» και να πιστεύει στην ανωτερότητα της Αρίας φυλής, προστέθηκε τώρα ο φόβος για τις «ορδές των Μπολσεβίκων», οι οποίες απειλούσαν να κατακλύσουν τα Γερμανικά εδάφη...

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΙΣΣΟΥ (333 π.Χ.)

Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΗΝ ''ΠΥΛΗ'' ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Η ήττα των Περσών στον Γρανικό ποταμό, κατά τα τέλη της άνοιξης του 334 π.Χ., οδήγησε πολλές πόλεις της Μικράς Ασίας να ανοίξουν τις πύλες τους στον Μακεδόνα στρατηλάτη Αλέξανδρο Γ'. Ο τελευταίος δεν άργησε να λυγίσει και την αντίσταση που συνάντησε στη Μίλητο και να προελάσει με γρήγορο ρυθμό στη Λυκία και στη Φρυγία. Νωρίτερα είχε αφήσει τον Πτολεμαίο με 3.000 πεζούς και 200 ιππείς να πολιορκεί την ακρόπολη της Αλικαρνασσού, αφού ο ίδιος δεν ήθελε να χρονοτριβήσει διευθύνοντας προσωπικά τη μακρά, όπως διαγραφόταν, πολιορκία. Ο επόμενος χειμώνας του 334 - 333 π.Χ. βρήκε τα στρατεύματα των Μακεδόνων να διαβαίνουν τα ορεινά περάσματα της κεντρικής και της νότιας Μικράς Ασίας, γεγονός που δεν μπορούσε παρά να θορυβήσει εξαιρετικά τους Πέρσες. Μια απόπειρα αντιπερισπασμού στον θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου, εμπνευσμένη από τον αρχηγό του Περσικού στόλου, τον Ρόδιο Μέμνονα, δεν απέδωσε καρπούς και έσβησε οριστικά, ιδιαίτερα μετά τον αιφνίδιο θάνατο του εμπνευστή της την άνοιξη του 333 π.Χ...

Ο ΕΚΑΤΟΝΤΑΕΤΗΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΑΣΤΙΓΙΟΝ

Ο 14ος ΑΙΩΝΑΣ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ

O ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΑΙΩΝΑΣ

Τον αιώνα αυτόν, η ιστορία δεν γράφεται τόσο από Αυτοκρατορίες, όσο από κράτη, άλλοτε όμοια και άλλοτε τελείως διαφορετικά από τα σημερινά, το καθένα με τα ιδιαίτερα γνωρίσματά του και με τις δικές του επιδιώξεις. Μια αναδυόμενη Ευρωπαϊκή δύναμη είναι το βασίλειο της Αγγλίας, που έχει ήδη εγκαινιάσει την επεκτατική πολιτική του στις περιοχές που σήμερα συγκροτούν τη Μεγάλη Βρετανία (Σκωτία, Ουαλία, Ιρλανδία). Αλλά τώρα οι Αγγλικές βλέψεις στρέφονται και στην ηπειρωτική Ευρώπη, συγκεκριμένα στη Γαλλία. Η Γαλλία έχει να αντιμετωπίσει ένα περίπλοκο πρόβλημα διαδοχής στον βασιλικό θρόνο και αυτό δεν θα δημιουργήσει μόνο εσωτερική αναταραχή. Θα αποτελέσει και την αφορμή για έναν από τους πιο σφοδρούς πολέμους της Γαλλικής ιστορίας. Από την τρίτη δεκαετία του αιώνα και υπό τη δυναστεία των Βαλουά, οι Γάλλοι απλώς θα αγωνίζονται να διαφυλάξουν την εδαφική ακεραιότητα της χώρας τους από τους Άγγλους εισβολείς...

ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΑΤΡΑ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ (ΜΕΡΟΣ Γ')

Η ΑΜΒΡΑΚΙΑ ΤΟΥ ΠΥΡΡΟΥ ΚΑΙ Η ΝΙΚΟΠΟΛΗ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ 

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΤΗΣ ΑΜΒΡΑΚΙΑΣ 

Η Αμβρακία που κατά την αρχαιότητα υπήρξε μια από τις σημαντικότερες πόλεις της Ελλάδας ήταν κτισμένη στον ποταμό Άραχθο στην ίδια θέση με τη σημερινή Άρτα. Ήταν η σημαντικότερη αποικία των Κορινθίων στη βορειοδυτική Ελλάδα. Αρχαίοι συγγραφείς αποκαλούν την περιοχή της Αμβρακίας Δρυοπίδα. Το τοπωνύμιο Αμβρακία οφείλεται κατά τη μυθολογία στον Άμβρακα, γιο του Θεσπρωτού ή στην Αμβρακία, θυγατέρα του Μελανέα, βασιλιά των Δρυόπων ή του Αυγείου της Ήλιδας ή του Φόρβαντα, γιου του Ήλιου. Ανάμεσα στους Αθαμάνες των Τζουμέρκων και των Κασσωπαίων της Πρέβεζας, ζούσαν ανάμικτα Αθαμάνες, Κασσωπαίοι, Μολοσσοί και άποικοι, στο τρίγωνο μεταξύ Λούρου, Αράχθου και Αμβρακικού κόλπου. Στο 625 π.Χ. οι Κορίνθιοι με αρχηγό τους τον Γόργο, γιο του Κυψέλου, του τυράννου της Κορίνθου, ίδρυσαν αποικία στις όχθες του Άραχθου ποταμού αφού έδιωξαν τους ντόπιους Δρύοπες και τείχισαν την Αμβρακία...