Greek English German Russian

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ (1870 - 1904) ''Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΕΝΟΣ ΗΡΩΑ''


Ο ΗΡΩΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

Η Παιδική και η Εφηβική Ηλικία του Παύλου Μελά

Ο Παύλος Μελάς γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου 1870 στην Μασσαλία της Γαλλίας. Πατέρας του ήταν Μιχαήλ Γ. Μελάς (1833 - 1897) και μητέρα του η Ελένη, το γένος Βουτσινά, κόρη γνωστού Κεφαλλονίτη εμπόρου από την Οδησσό.

Ο Παύλος Μελάς κατάγεται από τη μεγάλη και ιστορική οικογένεια των Μελάδων της Ηπείρου, με ρίζες που φθάνουν ως την Κωνσταντινούπολη (πριν την Άλωση), ανάμεσα στις πιο ισχυρές στρατιωτικές και πολιτικές οικογένειες του Βυζαντίου, των Κεφαλάδων ή κατά άλλους των Μελανιάδων (λόγω του χαρακτηριστικού μελαμψού χρώματος του προσώπου τους), ενώ κατά άλλους των Στρατηγόπουλων.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Β' Ο ΜΑΚΕΔΩΝ ΕΠΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΩΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΣ (958 - 1025)

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Β' Ο ΒΟΥΛΓΑΡΟΚΤΟΝΟΣ    

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Β' Ο ΜΑΚΕΔΩΝ

Ο Βασίλειος Β' (958 - 15 Δεκεμβρίου 1025), ο επονομαζόμενος Βουλγαροκτόνος, ήταν Βυζαντινός αυτοκράτορας της Μακεδονικής δυναστείας, ο οποίος βασίλεψε από τις 10 Ιανουαρίου 976 έως το θάνατό του στις 15 Δεκεμβρίου 1025, χαρίζοντας την τελευταία περίοδο πολιτικής ακμής στην αυτοκρατορία.

Το πρώτο μέρος της μακράς βασιλείας του χαρακτηρίστηκε από τον εμφύλιο πόλεμο ενάντια σε πανίσχυρους στρατηγούς από την αριστοκρατία της Ανατολίας. Μετά την υποταγή τους, ο Βασίλειος επέβλεψε τη σταθεροποίηση και την επέκταση των ανατολικών συνόρων της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και, πάνω απ' όλα, την τελική και πλήρη υποταγή της Βουλγαρίας, τον κυριότερο ευρωπαϊκό εχθρό της αυτοκρατορίας. Γι' αυτό και ονομάστηκε από μεταγενέστερους συγγραφείς ως Βουλγαροκτόνος, με το οποίο είναι ευρύτερα γνωστός.

ΤΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ (1830 - 1832)


ΤΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ (1830 - 1832)

OI ΜΕΓΑΛΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ     (1)

Στην Πετρούπολη υπογράφτηκε το πρώτο επίσημο διπλωματικό έγγραφο που αναγνώριζε πολιτική ύπαρξη στην Ελλάδα

Συνθήκες και Πρωτόκολλα για την Ανεξαρτησία της Ελλάδας

Κατά τη μακρά περίοδο της Τουρκοκρατίας, η οποία άρχισε με την Αλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453, η προοπτική να εξασφαλίσουν οι Ελληνες την ελευθερία τους έμοιαζε μακρινή. Μόνο προς τα τέλη του 18ου αιώνα άρχισαν να εκδηλώνονται τα πρώτα σκιρτήματα του εθνικού κινήματος, ενός αιώνα κατά τη διάρκεια του οποίου η Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε αρχίσει να αποδυναμώνεται στρατιωτικά, εδαφικά και οικονομικά...

ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΠΕΖΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΑΒΑΚΗΣ (1897 - 1943)


ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΠΕΖΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΑΒΑΚΗΣ (1897 - 1943)

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΑΒΑΚΗΣ (1)


Ο Κωνσταντίνος Δαβάκης ήταν Έλληνας στρατιωτικός, συνταγματάρχης πεζικού και ήρωας του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940. Γεννήθηκε στα Κεχριάνικα Λακωνίας το 1897 και πέθανε στην Αδριατική θάλασσα τον Ιανουάριο του 1943.

Σπουδές και δράση μέχρι το 1940

Γιος δασκάλου, γεννήθηκε το 1897 στα Κεχριάνικα Λακωνίας και σπούδασε στη Σχολή Ευελπίδων (από την οποία αποφοίτησε ως ανθυπολοχαγός πεζικού, την 1η Οκτωβρίου του 1916) αλλά και στην Ανωτάτη Σχολή Πολέμου της Αθήνας, και στο Παρίσι (Γαλλική Σχολή Αρμάτων).

Έλαβε μέρος στο Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο όπου διακρίθηκε για την τόλμη και την ανδρεία του στο μακεδονικό μέτωπο (μάχες Σκρα και Δοϊράνης), όμως παράλληλα η υγεία του υπέστη σοβαρή επιδείνωση εξαιτίας της επίδρασης των ασφυξιογόνων αερίων. Το 1918 προβιβάστηκε σε λοχαγό επ' ανδραγαθία. Έλαβε μέρος και στη Μικρασιατική Εκστρατεία όπου το 1921 διακρίθηκε στη μάχη των υψωμάτων του Αλπανός, και τιμήθηκε με το Χρυσούν Αριστείο Ανδρείας...

ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ THOMAS JONATHAN ''STONEWALL'' JACKSON (1824 - 1863)


ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ THOMAS JONATHAN ''STONEWALL'' JACKSON (1824 - 1863)

Στρατηγός "Stonewall" Jackson

Στις 21 Ιανουαρίου του 1824 γεννήθηκε ο Thomas Jonathan "Stonewall" Jackson, ο πιο γνωστός και πιο ηρωικός στρατηγός των Νοτίων (Confederacy) στο Αμερικάνικο Εμφύλιο Πόλεμο (1861 - 1865), μετά βέβαια, τον Στρατηγό Robert E. Lee.

Πορτρέτο του Stonewall Jackson (1864, JW King) βρίσκεται στην Εθνική Πινακοθήκη στην Ουάσιγκτον.

Ο Jackson χτυπήθηκε, κατά λάθος, από πυρά στρατιωτών της Συνομοσπονδίας (νοτίων), στη Μάχη του Chancellorsville, στις 2 Μαΐου του 1863, όπου και επέζησε, χάνοντας όμως το ένα του χέρι, το οποίο ακρωτηριάστηκε. Οκτώ ημέρες μετά, ωστόσο, στις 10 Μαΐου του 1863, καταβεβλημένος από πνευμονία, υπέκυψε από επιπλοκές και πέθανε. Ο θάνατός του ήταν μεγάλη απώλεια για τον στρατό των Νοτίων και δημιούργησε μεγάλο μειονέκτημα στην προοπτική της νίκης που διαφαινόταν μέχρι εκείνη την χρονική στιγμή, χτυπώντας επίσης και το ηθικό του στρατού αλλά και του λαού των Νοτίων.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΟΥ 1919 ΣΤΗ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ ΡΩΣΙΑ ''ΚΡΙΜΑΙΑ'' (ΜΕΡΟΣ B')


Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΟΥ 1919 ΣΤΗ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ ΡΩΣΙΑ ''ΚΡΙΜΑΙΑ'' ΜΕΡΟΣ B'

Η Συμμετοχή της Ελλάδος στην Εκστρατεία της Ουκρανίας

Περί τα τέλη του 1918, μετά το τέλος του Α ΄Π Π, οι Αγγλογάλλοι αποφάσισαν την εκτέλεση εκστρατείας στην Ουκρανία, προκειμένου να υποστηρίξουν τους εκεί μαχομένους εναντίον των Μπολσεβίκων αντιπάλους τους, τους επονομαζόμενους "Λευκούς". Οι "Λευκοί" ήταν ένα συνοθύλευμα από Ουκρανούς εθνικιστές, οπαδούς του Τσάρου, τοπικοί οπλαρχηγοί, στρατηγοί και πρίγκιπες με προσωπικές πολιτικές φιλοδοξίες, ένοπλες οργανώσεις, ενώ ενας από τους σημαντικότερους ηγέτες των "Λευκών ήταν ο στρατηγός Ντενίκιν.

Παράλληλα η εκστρατεία αυτή αποσκοπούσε, αφενός, στην τιμωρία, τρόπον τινά, των Μπολσεβίκων, που μετά την επικράτησή τους είχαν αποσκιρτήσει από την Αντάντ και είχαν διακόψει τις επιχειρήσεις στο Ανατολικό Μέτωπο, και, αφετέρου, στην εξασφάλιση της αποπληρωμής των δανείων που είχε συνάψει η Τσαρική Ρωσία με τους Γάλλους και τα οποία δεν αναγνώριζαν πλέον οι Μπολσεβίκοι...

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΟΥ 1919 ΣΤΗ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ ΡΩΣΙΑ ''ΚΡΙΜΑΙΑ'' (ΜΕΡΟΣ Α')


Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΟΥ 1919 ΣΤΗ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ ΡΩΣΙΑ ''ΚΡΙΜΑΙΑ'' ΜΕΡΟΣ Α'

Η ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ (ΚΡΙΜΑΙΑ)
Με την ονομασία Εκστρατεία της Κριμαίας ή Εκστρατεία της Ουκρανίας, ειδικότερα στην Eλληνική ιστορία, χαρακτηρίζεται η Eλληνική συμμετοχή με εκστρατευτικό σώμα στην εκστρατεία που επιχείρησε η Γαλλία (ως κύριο μέλος της Αντάντ) κατά των Μπολσεβίκων στη Κριμαία και γενικότερα στη περιοχή της Ουκρανίας το 1918 - 1919...

Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΟΤΣΗΣ ΚΑΙ Ο ΤΟΡΠΙΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ''ΦΕΤΧΙ ΜΠΟΥΛΕΝΤ'' (ΜΕΡΟΣ Β΄)


Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΟΤΣΗΣ ΚΑΙ Ο ΤΟΡΠΙΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ''ΦΕΤΧΙ ΜΠΟΥΛΕΝΤ'' ΜΕΡΟΣ Β΄

Η Πολυσέλιδη Έκθεση του Βότση


Η καταβύθιση στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης του τουρκικού θωρηκτού «Φετχί-Mπουλέντ», ήταν μια παράτολμη ενέργεια, η οποία προξένησε συγκίνηση και ενθουσιασμό στον ελληνισμό, ενώ συνέβαλε τα μέγιστα στο να αυξηθεί η ηττοπάθεια στις γραμμές των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.

Δεν το κρύβουμε ότι μείναμε κατάπληκτοι διαβάζοντας στην έκθεση ότι το κατ’ ευφημισμόν μόνο «τορπιλοβόλο», εκτός από τις δύο τορπίλες που έφερε, δεν διέθετε άλλο οπλισμό, ούτε καν κάποιο τουφέκι για τους άνδρες του πληρώματός του, με συνέπεια να πληρώσει από την τσέπη του ο Bότσης για να προμηθευτεί μια καραμπίνα με χοντρά σκάγια, λες και επρόκειτο να βγει για κυνήγι αγριόχοιρων. «Eίχον παραγγείλη μερικάς χειροβομβίδας, αλλά δεν επρόφθασα να τας παραλάβω», λέει με την αφοπλιστική του ειλικρίνεια ο ναύαρχος.

Tο πλήρες κείμενο της έκθεσης Bότση προς το Yπουργείο των Nαυτικών, έχει ως εξής:..

Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΟΤΣΗΣ ΚΑΙ Ο ΤΟΡΠΙΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ''ΦΕΤΧΙ ΜΠΟΥΛΕΝΤ'' (ΜΕΡΟΣ Α΄)


Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΟΤΣΗΣ ΚΑΙ Ο ΤΟΡΠΙΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ''ΦΕΤΧΙ ΜΠΟΥΛΕΝΤ'' ΜΕΡΟΣ Α΄

Ο Νικόλαος Βότσης και ο Τορπιλισμός του ''Φετχί Μπουλέντ'' 


Ο υποπλοίαρχος Νικόλαος Βότσης, με μια παράτολμη και κινδυνώδη ενέργεια το βράδυ της 18ης Οκτωβρίου του 1912 στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, διέρρηξε το πολεμικό... φετίχ των Τούρκων, ήτοι το πολεμικό σκάφος “Φετχί Μπουλέντ”, το οποίο οι Έλληνες αποκαλούσαν “Φετίχ Μπουλέντ”.

Πανύψηλος και ωραίος ως Έλλην, ο κοσμοπολίτης Υδραίος Νικόλαος Βότσης με το ανδραγάθημα που πραγματοποίησε έδωσε στους Έλληνες να καταλάβουν πως πλέον όλες οι στράτες, θαλάσσιες και στεριανές, ήταν ανοιχτές για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης.

Στους Οθωμανούς, αντίθετα, το ανδραγάθημα του Βότση και του πληρώματος του τορπιλοβόλου “11” υπενθύμισε πως ήλθε η ώρα για την παράδοση της Θεσσαλονίκης στους Έλληνες. Λέγεται πως μετά την παράδοση της πόλης στους Έλληνες οι Βούλγαροι ζήτησαν από τον τούρκο αρχιστράτηγο Χασάν Ταχσίν να υπογράψει και μαζί τους πρωτόκολλο παράδοσης της Θεσσαλονίκης. Αυτός όμως απάντησε:

“Από τους Ρωμιούς την πήραμε και σ’ αυτούς θα την παραδώσουμε”!

Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ


Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

Ιστορικό της Αλεξανδρινής Βιβλιοθήκης

Με τον όρο Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας εννοείται η αρχαία βιβλιοθήκη της πόλης της Αλεξάνδρειας, στην Αίγυπτο, η οποία ιδρύθηκε στην Ελληνιστική εποχή επί διακυβέρνησης Πτολεμαίου Α', του επονομαζόμενου Σωτήρος, με την παρότρυνση του Δημήτριου Φαληρέα, και έγινε το εκδοτικό κέντρο του τότε γνωστού κόσμου, υπερσκελίζοντας ως προς τον πλούτο των χειρογράφων της κάθε άλλη γνωστή βιβλιοθήκη της εποχής της και του παρελθόντος.

Με την ίδρυση των Ελληνιστικών κρατών από τους διαδόχους του Μ. Αλεξάνδρου εδραιώθηκε η πολιτική κυριαρχία των Ελλήνων στη Μικρά Ασία, στη Μέση Ανατολή και μέχρι τις δυτικές παρυφές των Ινδιών, καθώς και στην Αίγυπτο. Η κυριαρχία αυτή, μεταξύ άλλων, εκδηλώθηκε και αναπαρήχθη με το σχεδιασμό και την εφαρμογή μιας πολιτιστικής πολιτικής, η οποία προώθησε τον εξελληνισμό της Ανατολής με τη διάδοση των γραμμάτων και την ανάπτυξη της επιστημονικής έρευνας...

Copy Right

print and pdf

Print Friendly and PDF

Share This

Related Posts