ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΑΤΡΑ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ (ΜΕΡΟΣ B')

Η ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ ΤΟΥ ΙΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΤΩΝ ΘΕΣΠΡΩΤΩΝ

ΓΕΝΙΚΑ - ΕΙΣΑΓΩΓΗ 

Η Θεσπρωτία, στο βορειοδυτικό άκρο του Ελλαδικού χώρου, καταλαμβάνει μία εξαιρετικά ορεινή περιοχή μεταξύ των δυτικών οροσειρών της Πίνδου και των ακτών του Ιονίου. Ο Θουκυδίδης, περιγράφοντας τα γεγονότα της ναυμαχίας των Συβότων (433 - 432 π.Χ.), λίγο πριν την έναρξη του Πελοποννησιακού Πολέμου, μας δίνει μια ακριβή περιγραφή της γεωμορφολογίας της περιοχής, με τους μικρούς κόλπους, τα βραχώδη ακρωτήρια στις ακτές και το εσωτερικό ορεινό τοπίο, που διακόπτεται από τις κοιλάδες των ποταμών Θύαμη (σημερινού Καλαμά) και Αχέροντα και των μικρότερων παραποτάμων τους. ''Οι Κορίνθιοι και οι σύμμαχοί τους ὁρμίζονται ἐς Χειμέριον τῆς Θεσπρωτίδος γῆς. ἔστι δέ λιμήν, καί πόλις ὑπέρ αὐτοῦ κεῖται ἀπό θαλάσσης ἐν τῇ Ἐλαιάτιδι τῆς Θεσπρωτίδος, Ἐφύρη. Ἐξίησι δέ παρ’ αὐτήν Ἀχερουσία λίμνην ἐς θάλασσαν. Διά έκ τῆς Θεσπρωτίδος Ἀχέρων ποταμός ρέων ἐσβάλλει ἐς αὐτήν, ἀφ’ οὗ καί τήν ἐπωνυμίαν ἒχειν. Ρεῖ δέ καί Θύαμις ποταμός, ὁρίζων τήν Θεσπρωτίδα καί Κεστρίνην, ὧν ἐντός ἡ ἄκρα ἀνέχει τό Χειμέριον''...

ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΑΤΡΑ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ (ΜΕΡΟΣ Α')

ΤΑ ΘΕΑΤΡΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΗΠΕΙΡΟΥ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ - ΓΕΝΙΚΑ

Τα αρχαία Ελληνικά θέατρα, μέρη μοναδικής αρχιτεκτονικής ομορφιάς και πολιτιστικής αξίας, άνθισαν στην αρχαία Ελλάδα από τον 6ο ως τον 2ο αιώνα π.Χ. και εξαπλώθηκαν σε κάθε πόλη-κράτος της αρχαιότητας, ως χώροι λατρείας αλλά και καλλιτεχνικής έκφρασης. Η τραγωδία, η κωμωδία και το σατυρικό δράμα ζωντάνεψαν μέσα από τις θεατρικές παραστάσεις και τις γιορτές που γίνονταν κάθε χρόνο προς τιμήν του Διονύσου, του Θεού του κρασιού, της χαράς και της έκστασης. Η ορεινή και απομακρυσμένη περιοχή της Ηπείρου φιλοξενεί πέντε μοναδικά αρχαία θέατρα. Της Δωδώνης, ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα αρχαία θέατρα της περιοχής, που χτίστηκε από τον βασιλιά της Ηπείρου, Πύρρο, κατά τη διάρκεια του 3ου αιώνα π.Χ., το θέατρο της Κασσώπης, με εξαιρετική θέα στο Ιόνιο, το θέατρο της Νικόπολης, με στοιχεία Ελληνικής και Ρωμαϊκής αρχιτεκτονικής, το πρόσφατα ανασκαμμένο θέατρο των Αρχαίων Γιτάνων και το μικρό θέατρο της Αμβρακίας μέσα στην Άρτα...

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΚΟΥΡΣΚ (5 Ιουλίου 1943 - 23 Αυγούστου 1943)

ΤΙΤΑΝΟΜΑΧΙΑ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΚΟΥΡΣΚ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ - ΓΕΝΙΚΑ

Mία από τις αποφασιστικότερες μάχες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ήταν αυτή για την εξέχουσα του Κουρσκ, όπου ενεπλάκησαν κολοσσιαίες δυνάμεις και από τις δύο πλευρές -Γερμανία και EΣΣΔ- ενώ το αποτέλεσμά της έκρινε σε μεγάλο βαθμό την έκβαση του πολέμου στο ανατολικό μέτωπο. Η μάχη του Κουρσκ, γνωστή επίσης ως η μάχη στη Κούρσκαγια Ντουγκά - Τόξο του Κούρσκ (5 Ιουλίου - 23 Αυγούστου του 1943) ήταν μια από τις βασικότερες μάχες του Β' Π.Π και του Μεγάλου Πατριωτικού πολέμου, μετά την οποία ο Κόκκινος Στρατός πέρασε σε γενική αντεπίθεση, ενώ τα Γερμανικά στρατεύματα έχασαν ολοκληρωτικά τη στρατηγική πρωτοβουλία. Μαζί με τη μάχη του Στάλινγκραντ θεωρείται ως σημείο καμπής στη πορεία του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου. Η μάχη του Κουρσκ ήταν η μεγαλύτερη ακολουθία αρματομαχιών στην ιστορία...

ΟΧΥΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΣΤΡΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

OΧΥΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΣΤΡΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΕΩΣ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ - ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ 

Τέσσερα πελάγη βρέχουν τη γενέθλια γη του Δία: το Κρητικό, το Ιόνιο, το Λυβικό και, από το ακρωτήριο Λίθινο ως το ακρωτήριο Σίδερο, το Αιγυπτιακό πέλαγος. Έκταση: 8.331 τ. χλμ. Ανάπτυξη ακτών: 1.046,4 χλμ. Κάτοικοι: 604.160 (2011: 621.340). Η βόρια ακτή της Κρήτης έχει εντελώς διαφορετική μορφολογία από τη νότια. Η πρώτη διαθέτει χερσονήσους και μεγάλα ακρωτήρια, εκτεταμένους κόλπους και πολλούς όρμους, ενώ η νότια είναι ελάχιστα διαμελισμένη. Οι κυριότεροι κόλποι δυτικά προς τα ανατολικά είναι, του Κίσσαμου, των Χανίων, της Σούδας, του Αλμυρού, του Μιραμπέλου και της Σητείας, στο Λυβικό πέλαγος διανοίγεται ο κόλπος της Μεσσαράς, στη βόρεια ακτή σχηματίζονται οι χερσόνησοι Γραμβούσας, Ροδωπού, Ακρωτηρίου, Σπιναλόγκας και Σητείας. Οι νησίδες Γραμβούσα και Άγρια Γραμβούσα είναι προεκτάσεις της ομώνυμης χερσονήσου του βορειοδυτικού άκρου της Κρήτης...

Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Η ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ - ΓΕΝΙΚΑ 

Μουσική! Γλώσσα μυστηριακή, γεμάτη μαγεία! Ιερή κληρονομιά του Απόλλωνα. Ήδη από τα Προϊστορικά χρόνια οι Έλληνες γνώριζαν την τέχνη των ήχων και την κατασκευή των μουσικών οργάνων. Αυτό μαρτυρούν τα αναρίθμητα αρχαιολογικά ευρήματα, καθώς και οι πολλές γραπτές μαρτυρίες που μας άφησαν οι αρχαίοι φιλόσοφοι και συγγραφείς. Ο όρος μουσική στους αρχαίους Έλληνες σήμαινε την «Εγκύκλιον Παιδείαν», δηλαδή ένα σύνολο γνώσεων που περιλάμβανε -εκτός από την τέχνη των ήχων, η οποία ονομαζόταν αρμονική- τα μαθηματικά, την αστρονομία τη ρητορική, την ποίηση και τη φιλοσοφία. Προστάτιδες της μουσικής ήταν οι εννέα Μούσες, που σύμφωνα με τη μυθολογία ήταν νύμφες των πηγών και θεές του ρυθμού και του τραγουδιού, θυγατέρες του Δία και της Μνημοσύνης και κατοικούσαν στον Ελικώνα και τον Παρνασσό...

ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ : Η ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΛΒΙΓΗΝΩΝ (1208 - 1244)

Η ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΛΒΙΓΗΝΩΝ (1208 - 1229)

Η ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΩΝ

Οι Σταυροφορίες ήταν στρατιωτικές επιχειρήσεις υπό την ηγεσία του Πάπα της Ρώμης κατά τον Μεσαίωνα αλλά και την νεότερη ακόμα εποχή. Οι Σταυροφορίες σαν ιδέα του ιερού πολέμου δεν είναι κάτι καινούργιο, αφού τόσο στην Αρχαία Ελλάδα έγιναν τέσσερις αιματηροί ιεροί πόλεμοι που κατέληξαν στον πλήρη ή μερικό αφανισμό πόλεων για θρησκευτικούς λόγους, ενώ στο Ισλάμ με πρόσχημα την τζιχάντ τον ιερό πόλεμο των Μουσουλμάνων πραγματοποιήθηκε κατάληψη πολλών νέων εδαφών. Η καταπάτηση των Αγίων Τόπων από τους Μουσουλμάνους Σελτζούκους Τούρκους το 1078, ήταν η αφορμή της πρώτης Σταυροφορίας. Οι Σελτζούκοι απαγόρευαν την είσοδο στους προσκυνητές των Χριστιανικών εθνών της Δύσης, γεγονός που τελικά δεν έμεινε ατιμώρητο. Οι κίνδυνοι ήταν πολλοί σε κάθε προσπάθεια προσέγγισης των Αγίων Τόπων από τους πιστούς με αποτέλεσμα να ξεκινήσει η μεγαλύτερη αιματοχυσία στα χρόνια του Μεσαίωνα που διήρκεσε 200 χρόνια...