26 Νοε 2013

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ''ΤΟ ΙΕΡΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΟ''


ΣΗΜΑΙΑ ''ΤΟ ΙΕΡΟ ΣΥΜΒΟΛΟ''

Εισαγωγή

Η σημαία αποτελείται από ένα κομμάτι υφάσματος - παλαιότερα από βαμβάκι, λινό ή μετάξι, σήμερα από νάιλον ή πολυέστερ - το οποίο απεικονίζει κάποιο σχήμα ή έμβλημα, μιας και οι σημαίες, κατά γενική ομολογία, έχουν συμβολική σημασία. Η σημαία, όμως, δεν είναι απλώς "τεμάχιον υφάσματος", όπως αναφέρει κάποια παλιά εγκυκλοπαίδεια, αλλά ένα σύμβολο που ενσαρκώνει ένα σωρό συναισθήματα και που εμφανίζεται σε όλα τα πιθανά και απίθανα σημεία, από τα πεδία των μαχών μέχρι τα γήπεδα.

Η σημαία αποτελεί για μια χώρα, ένα κράτος, το ιερότερο σύμβολό του, το πιο τιμημένο και αγαπητό από το λαό του, την πολιτεία, το στράτευμα και την εκκλησία του, το οποίο είναι κι αυτό που ουσιαστικά το αντιπροσωπεύει σε κάθε επίσημο και ανεπίσημο βήμα στο οποίο εμφανίζεται, εντός και εκτός της εδαφικής του επικράτειας (διπλωματικές και ειρηνευτικές αποστολές, εκδηλώσεις, κατορθώματα, κατακτήσεις κ.τ.λ.)...

23 Νοε 2013

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ : Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΝ Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ (1923 - 1945)


Η Περίοδος (1923-1945)

Γενικά

Η Ελλάδα, μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης, τον Ιούλιο του 1923, επιδόθηκε στην εσπευσμένη οργάνωση και ανόρθωση της χώρας από τα ερείπια του μακροχρόνιου πολέμου και την ατυχή έκβαση της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Κύριο μέλημά της ήταν να αντιμετωπίσει τις πιεστικές οικονομικές και κοινωνικές ανάγκες για την ανόρθωσή της και την αποκατάσταση περίπου ενάμισι εκατομμυρίου ομογενών προσφύγων από την Ανατολική Θράκη και τη Μικρά Ασία. Στον στρατιωτικό τομέα, η προσπάθεια που καταβλήθηκε, εξαιτίας των συνεχών στρατιωτικών κινημάτων, της αλλαγής του πολιτεύματος και της ενεργής αναμείξεως του στρατού στην πολιτική, ήταν σχεδόν μηδαμινή...

22 Νοε 2013

ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ : Γ' ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ (1189 - 1192) (ΜΕΡΟΣ Δ')


ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ

Σαλάχ αλ Ντιν Γιουσούφ Ιμπν Αγιούμπ (Σαλαντίν ή Σαλαδίνος)

Ο Σαλαντίν ή Σαλαδίνος, Σουλτάνος της Αιγύπτου και της Συρίας,υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του Μεσαίωνα. Ήταν αυτός που κατάφερε να ενώσει τους Μουσουλμάνους της Μέσης Ανατολής, από τον Ευφράτη ως την Αίγυπτο, και να ανακαταλάβει την Ιερουσαλήμ από τους σταυροφόρους, στις 2 Οκτωβρίου 1187. Παρά τη σφαγή που έκαναν οι σταυροφόροι, όταν κατέλαβαν αρχικά Ιερουσαλήμ το 1099, ο Σαλαντίν έδωσε αμνηστία και ελεύθερη δίοδο σε όλους τους Καθολικούς πολίτες και ακόμη και στον ηττημένο Χριστιανικό στρατό, (οι οποίοι κατέβαλαν λύτρα), στους δε Έλληνες Ορθοδόξους Χριστιανούς συμπεριφέρθηκε ακόμη καλύτερα, γιατί πολλές φορές ήταν αντίθετοι στους δυτικούς Σταυροφόρους...

ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ : Γ' ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ (1189 - 1192) (ΜΕΡΟΣ Γ')


Η Γ’ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ

Το Βυζάντιο στην Τρίτη Σταυροφορία

Tον Οκτώβριο του 1187 έφθασαν στη Ρώμη άσχημα νέα απ την Ανατολή. Tα Ιεροσόλυμα, πρωτεύουσα του Λατινικού Βασιλείου που το 1099 είχαν ιδρύσει οι πρώτοι σταυροφόροι, είχαν καταληφθεί από το Σαλαδίν. O Σουλτάνος της Αιγύπτου είχε αρχίσει, απ το 1174 με την κατάληψη της Δαμασκού, να επεκτείνει το κράτος του στη Συρία και στη συνέχεια στη Μεσοποταμία. Oι Φράγκοι είχαν περιοριστεί στη στενή λωρίδα της Δυτικής Παλαιστίνης μεταξύ Τρίπολης και Γιάφας. Στις 4 Ιουλίου 1187, μάλιστα, σε μάχη μεταξύ μουσουλμάνων και Δυτικών στο Hattin είχε αιχμαλωτιστεί ο βασιλιάς των Ιεροσολύμων Γκυ ντε Λουζινιάν...

20 Νοε 2013

ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ : Γ' ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ (1189 - 1192) (ΜΕΡΟΣ Β')


ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ 

The Lion Heart

Ο Βασιλεύς Philip Augustus αποβιβάστηκε στο στρατόπεδο προ της Acre στις 20 Απριλίου 1191, το Σάββατο μετά το Πάσχα και ο Βασιλεύς Richard εφτά εβδομάδες αργότερα, μετά την Πεντηκοστή. Είχαν περάσει σχεδόν τέσσερα χρόνια από τη μάχη του Hattin και την απεγνωσμένη έκκληση προς τη Δύση για βοήθεια. Οι κουρασμένοι στρατιώτες που πολεμούσαν στην ακτή της Παλαιστίνης ήσαν τόσο ευτυχείς που υποδέχονταν τους Βασιλείς, ώστε συγχώρησαν ή λησμόνησαν τη μεγάλη αργοπορία. Αλλά για τον σύγχρονο ιστορικό υπάρχει κάτι το επιπόλαιο στο βραδυκίνητο και εριστικό ταξίδι του Richard προς το πεδίο της μάχης, όπου χρειαζόταν τόσο επειγόντως...

19 Νοε 2013

ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ : Γ' ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ (1189 - 1192) (ΜΕΡΟΣ Α')


ΤΡΙΤΗ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ (1189–1192)

Η Σταυροφορία των Βασιλιάδων

Η Τρίτη Σταυροφορία (1189-1192) επίσης γνωστή ως η Σταυροφορία των Βασιλιάδων ήταν η προσπάθεια των Ευρωπαϊκών ηγετών για την ανακατάληψη των Αγίων Τόπων από τον Σαλαντίν (Salāh ad-Dīn Yūsuf ibn Ayyūb). Ήταν σε μεγάλο βαθμό επιτυχημένη αλλά δεν πέτυχε τον απώτερο σκοπό της, που ήταν η επανάκτηση της Ιερουσαλήμ. Μετά την αποτυχία της Β΄ Σταυροφορίας η Δυναστεία των Ζενγίδων είχε υπό τον έλεγχο της μια ενωμένη πλέον Συρία και συμμετείχε σε συγκρούσεις με τους ηγέτες της Αιγύπτου γεγονός το οποίο οδήγησε στην απόλυτη ένωση των Αιγυπτιακών και Συριακών δυνάμεων υπό τις διαταγές του Σαλαντίν, ο οποίος τις χρησιμοποίησε για να αντιμετωπίσει τα Χριστιανικά κράτη και να ανακαταλάβει την Ιερουσαλήμ το 1187...

18 Νοε 2013

ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ : Β' ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ (1147 - 1149)

Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ

Τα Λατινικά Βασίλεια στην Ανατολή

Στα εδάφη της Συρίας και της Παλαιστίνης, οι Φράγκοι ιππότες είχαν εδραιώσει την κυριαρχία τους, με κυριότερες πόλεις την Ιερουσαλήμ, την Αντιόχεια, την Έδεσσα και την Τρίπολη. Οι Γραικοί Αυτοκράτορες όμως ποτέ δεν χώνεψαν την απώλεια των δύο Ορθόδοξων Πατριαρχείων, από τούς Δυτικούς. Ένας δραστήριος, όσο και αδυσώπητος μονάρχης ήταν ο Ταγκρέδος, ο πραγματικός ιδρυτής του πριγκιπάτου της Αντιόχειας. Βέβαια η πρώτη ιδέα της Νορμανδικής εγκατάστασης εκεί ανήκε στον θείο του Βοημούνδο (Bohemond de Tarente), του οποίου το τυχοδιωκτικό του πνεύμα, τον εξωθούσε αδιάκοπα σε μακρινές επιχειρήσεις, όπου τελικά και υπέκυψε...

16 Νοε 2013

ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ : Α' ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ (1096 - 1099)


Η ΠΡΩΤΗ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ

Κήρυξη της Α΄ Σταυροφορίας

Καθολικοί Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι είχαν πολεμήσει μεταξύ τους και πριν το 1095 στην Ιβηρική χερσόνησο όπου, πλέον, ξεκινούσε η μεγάλη αντεπίθεση των Χριστιανών Ηγεμόνων, η περίφημη Reconquista, η Ανάκτηση των από αιώνες χαμένων εδαφών από τους Μουσουλμάνους. Σε αυτούς τους πολέμους συμμετείχαν κατά των Μουσουλμάνων πολεμιστές και από άλλα μέρη της Δυτικής Ευρώπης. Αλλά και σε άλλα μέρη είχαν σημειωθεί συγκρούσεις μεταξύ τους, όπως στη νότιο Ιταλία και Σικελία. Το 1072 ο Ροβέρτος Γυισκάρδος κατάφερε να καταλάβει το Παλέρμο από τους Άραβες τερματίζοντας την εποχή της Αραβικής κυριαρχίας στη Σικελία. Για τον απλό κάτοικο της Δύσης στον Μεσαίωνα, η Ανατολή φάνταζε ως κάτι το πολύ μακρινό και εξωτικό...

15 Νοε 2013

ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ : Η ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ (1096)


ΟΙ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ 

Γενικά περί των Σταυροφοριών

Οι Σταυροφορίες ξεκίνησαν ως η ιδέα μίας ιερής εκστρατείας από μέρους των Δυτικών (Καθολικών)Χριστιανών, με σκοπό την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων (Παλαιστίνη, Ιερουσαλήμ) από τους Μουσουλμάνους. Θεωρείται ότι ήταν η απάντηση της Δύσης στον Ιερό Πόλεμο, ή τζιχάντ, που κατά καιρούς κήρυττε το Ισλάμ. Ο σκοπός των Σταυροφοριών ήταν η κατάκτηση των Αγίων Τόπων και η συντριβή του Ισλάμ. Αφορμές για τις Σταυροφορίες αποτέλεσαν η κακομεταχείριση των προσκυνητών που επισκέπτονταν την Ιερουσαλήμ και η έκκληση του Βυζαντινού Αυτοκράτορα ο οποίος δεχόταν ισχυρή πίεση από τους Τούρκους. Τα στρατεύματα των σταυροφόρων αποκαλούνταν με τίτλους όπως ο στρατός «του σταυρού», «του Χριστού», «του Κυρίου» και «της Πίστης»...

13 Νοε 2013

ΙΩΝΑΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ : Η ΖΩΗ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ


ΙΩΝΑΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ (1878 - 1920)

Πρόλογος

Το τέλος του Α' παγκοσμίου πολέμου βρίσκει τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τους φιλελεύθερους, αδιαμφισβήτητους κυρίαρχους στην εσωτερική πολιτική σκηνή της Ελλάδος. Τα βασικότερα εργαλεία για την επικράτηση αυτή μετά το 1917, ήταν η εξορία του Βασιλιά Κωνσταντίνου, η επιβολή στρατιωτικού νόμου, η εκκαθάριση των δημοσίων υπηρεσιών από τους αντιβενιζελικούς, η αναγκαστική αποστρατεία όλων των αντιφρονούντων Βασιλοφρόνων αξιωματικών, η εξορία των είκοσι σημαντικότερων πολιτικών προσωπικοτήτων των αντιβενιζελικών καθώς και η απόλυση του αντιβενιζελικού Αρχιεπισκόπου.

9 Νοε 2013

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ


ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ

ΔΑΙΔΑΛΟΣ ΚΑΙ ΙΚΑΡΟΣ

Η ιστορία της κατάκτησης του αέρα αρχίζει από τους αρχαιότατους χρόνους και βαδίζει παράλληλα με την πρόοδο του πολιτισμού. Ο άνθρωπος περίεργος από τη φύση του , αφού έγινε κυρίαρχος της οικουμένης, επεδίωξε να απαλλαγεί από τα δεσμά της φύσης και να κατακτήσει τον αέρα. Έχοντας σαν παράδειγμα τα πτηνά , που με τις πτέρυγές τους διασχίζουν τους αιθέρες, και έχοντας σαν όπλα του το νου και τη φιλοδοξία, πέτυχε να αναπληρώσει με τεχνικά μέσα όσα όργανα και ιδιότητες στερήθηκε από τη φύση και να πραγματοποιήσει σε μέγιστο βαθμό τα μεγαλεπήβολα σχέδιά του.

Πρωτοπόροι σε αυτή την ανθρώπινη κατάκτηση αναδείχτηκαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Τους Έλληνες πάντοτε προσέλκυε το δύσκολο και επικίνδυνο και όταν δεν κατόρθωναν να το πλησιάσουν και να το πραγματοποιήσουν, το πετύχαιναν με τη φαντασία τους στους μύθους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο στην αρχαιότητα αφθονούν οι πτήσεις στους αιθέρες θεών και ηρώων...

8 Νοε 2013

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ (ΜΕΡΟΣ Β')

Ο ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ (ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ)

Βιβλίο Α΄

Οι Λακεδαιμόνιοι επί περισσότερο από 400 έτη διατηρούσαν τό ίδιο πολίτευμα καί γι αυτό κατέστησαν ισχυροί. Ασκούσαν δε τήν αρχηγία επί τών συμμάχων τους, όχι καθιστώντας αυτούς φόρου υποτελείς, αλλά μεριμνώντας μόνον όπως κυβερνώνται κατά πολίτευμα ολιγαρχικόν, πρός τό συμφέρον τής Σπάρτης. Αντίθετα οι Αθηναίοι υποχρέωσαν μέ τόν καιρό τίς συμμαχικές τους πόλεις, πλήν τής Χίου καί Λέσβου, νά τούς παραδώσουν τά πολεμικά τους πλοία καί επέβαλαν καί φόρους. Έτσι έγιναν ισχυρότατοι. Οι Επιδάμνιοι, άποικοι τών Κερκυραίων, ζήτησαν τήν συνδρομή τών τελευταίων γιά ν' ανταπεξέλθουν στίς συγκρούσεις μέ τούς γείτονες βαρβάρους καί τούς εξορισθέντες απ' τούς ολιγαρχικούς...

7 Νοε 2013

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ (ΜΕΡΟΣ Α')


ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Γενικά

Ο Πε­λο­πο­ν­ν­η­σια­κός Πόλε­μο­ς (431- 404 π.X.) υ­πήρξε­ α­ν­α­μέ­τρη­ση­ έ­ν­το­ν­η­, σύν­θε­τη­ κα­ι πολυεπί­πεδη­. Ως ιστο­ρικό γε­γο­ν­ός, α­πο­τέ­λε­σε­ μάλλο­ν­ κα­τάλη­ξη­ κα­ι ο­λο­κλήρω­ση­ τω­ν­ εξελίξεω­ν­ μια­ς προ­γε­ν­έ­στε­ρη­ς πε­ριόδο­υ­, πα­ρά προ­άγγε­λο­ κα­ι δη­μιο­υ­ργό μια­ς ριζικά ν­έ­α­ς πολιτικής τάξη­ς πρα­γμάτω­ν­ στο­ν Ελλη­ν­ικό χώ­ρο­. Σε­ ε­πί­πε­δο­ πο­λιτικό, υ­πήρξε­ η­ έ­ν­ο­πλη­ σύγκρο­υση­ δύο­ α­ν­τί­πα­λω­ν­ συ­ν­α­σπισμώ­ν πόλε­ω­ν­-κρα­τώ­ν­, στη­ν­ ο­πο­ί­α­ ο­ι Αθη­ν­α­ί­ο­ι κα­ι ο­ι σύμμα­χο­ί­ το­υ­ς εκπροσω­πο­ύσα­ν­ το­ δη­μο­κρα­τικό στρα­τόπε­δο­, ε­ν­ώ­ η­ Πε­λο­πο­ν­ν­η­σια­κή συ­μμα­χί­α­ το­ ο­λιγα­ρχικό. Η πραγμα­τικότη­τα­ όμω­ς ήτα­ν­ δια­φο­ρε­τική: τα­ δη­μο­κρα­τικά κα­θε­στώ­τα­ στις διάφο­ρε­ς πόλε­ις προήγα­γα­ν­ τα­ συ­μφέ­ρο­ν­τα­ τω­ν­ Αθη­ν­α­ί­ω­ν­ κα­ι τη­ς συ­μμα­χί­α­ς το­υ­ς, ε­ν­ώ­ ο­ι ολιγαρχί­ε­ς ε­ξυ­πη­ρε­το­ύσα­ν­ τις ε­πιδιώ­ξε­ις τω­ν­ Λα­κε­δα­ιμο­ν­ί­ω­ν­...

1 Νοε 2013

Ο ΦΑΡΟΣ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ


Ένα Θαύμα της Αρχαιότητας

Ο Φάρος της Αλεξάνδρειας θεωρείται ένα από τα Επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου. Κατασκευάστηκε τον 3ο αιώνα π.Χ. και παρέμεινε σε λειτουργία ώς την πλήρη καταστροφή του από δύο σεισμούς τον 14ο αιώνα μ.Χ. Ήταν ένας πύργος συνολικού ύψους 140 μέτρων και ήταν για εκείνη την εποχή το πιο ψηλό ανθρώπινο οικοδόμημα του κόσμου μετά τις πυραμίδες του Χέοπα και του Χεφρήνου ή Χεφρένης...